Czy osoby z krajów trzecich, po pobycie 15-dniowym i włożeniu wniosku o pobyt czasowy, mogą w trakcie jego rozpatrywania bezpłatnie korzystać z opieki zdrowotnej?

Osoby z tzw. państw trzecich nie mogą w trakcie rozpatrywania wniosku bezpłatnie korzystać z opieki zdrowotnej finansowanej ze środków publicznych. Nie znajdują się bowiem w grupie osób wymienionych w art. 3 ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych.

Ustawa o cudzoziemcach z dnia 12 grudnia 2013 r. o cudzoziemcach przewiduje, że jeżeli termin na złożenie wniosku o udzielenie cudzoziemcowi zezwolenia na pobyt czasowy został zachowany i wniosek nie zawiera braków formalnych lub braki formalne zostały uzupełnione w terminie pobyt cudzoziemca na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się za legalny od dnia złożenia wniosku do dnia, w którym decyzja w sprawie udzielenia zezwolenia na pobyt czasowy stanie się ostateczna. 

Zasadą jest, że w trakcie trwania procedury nie przysługują inne uprawnienia (np. prawo do pracy). Osoby z tzw. państw trzecich nie mogą również w trakcie rozpatrywania wniosku bezpłatnie korzystać z opieki zdrowotnej finansowanej ze środków publicznych. Nie znajdują się bowiem w grupie osób wymienionych w art. 3 ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych.

Podstawa prawna: Ustawa z dnia 12 grudnia 2013 r. o cudzoziemcach (t.j. Dz. U. z 2021 r. poz. 2354 z późn. zm.), ustawa z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (t.j. Dz. U. z 2021 r. poz. 1285 z późn. zm.)